John: Destination China
28 september 2010 - Guangzhou, China
"Dit is niet het echte China" verzekeren de expats me in de bars en discotheken waar Laurens me naartoe brengt. De plaats is Suzhou, een stad met hoge nieuwbouw rond schone, brede boulevards. De stad schijnt 6 miljoen inwoners te hebben, maar de straten zijn leeg en na een paar dagen begin ik gezichten te herkennen. Westerse gezichten die de dranklokalen bevolken waar westerse prijzen worden gevraagd. Dit is het leven van mijn jeugdvriend, die zijn dagen slijt als exponent van een Nederlandse scheepsbouwer. Een leven dat zowel comfortabel is als kansen bied in dit kapitalistische wilde oosten. China als de nieuwe economische New Frontier. Het gerucht gaat te ronde dat dit ooit een communistisch land is geweest, maar die dagen zijn, voor wie het nog niet wist, definitief voorbij. China trekt handel aan en met handel een grote stoet mensen die veel poen proberen te verdienen. Die expatgemeenschap hoopt zich nu op in de kroeg waar ik nu zit. Een paar Chinese vrouwen proberen een blanke man aan de haak te slaan. Dronken expats klampen me aan waar in godsnaam hun vrouw is gebleven (bij deze trouwens mijn excuses aan de onverstaanbare Zweed die ik niet verder kon helpen)...
Beijing, wel echt China, is zelfbewust en energiek. Op de straten heerst een gezellige rommeligheid die ik gemist heb in Shanghai, dat ik met Joost en Fardow een dagje heb aangedaan. Ze hebben in Shanghai een skyline neergezet die Manhattan degradeert tot een verzameling poppenhuizen. Hierbij geldt ook: schoon, groots opgezet en anoniem. Een kijkje van een observatieplatform in een wolkenkrabber, 475 meter hoog, leert me dat de stad groot is..., beangstigend groot. Het is de Chinese energie in optima forma. Je knippert met je ogen en er is een nieuwe compound van 10000 appartementen uit de grond gestampt. Goed, dan Beijing. Naast dat het een leuke stad is om in rond te wandelen heeft het natuurlijk de belangrijkste toeristische trekpleisters van China: de muur en de verboden stad. Over de muur, als je er 's nachts op gaat staan schijn je de maan te kunnen zien, kan ik kort zijn, leuk om een keer gedaan te hebben ook al heb je twee dagen pijn in je bovenbenen van het traplopen. De verboden stad, die niet meer verboden is maar met recht een stad(je), geeft stof om langer in rond te wandelen. Het ademt de sfeer van een filmdecor. Dat is op zich niet zo verrassend, omdat de stad, volgens de Nederlandse stem die in mijn oor tettert vanuit mijn audioapparaatje, het toneel is geweest van tal van intriges en Griekse tragedies. Ik heb de namen van de hoofdrolspelers niet onthouden, sorry, maar jullie kunnen van mij aannemen dat het voornamelijk gekrakeel over en tussen vrouwen was. De derde belangrijke bezienswaardigheid is het Terracotta leger. Dat leger (door ons liefdevol omgedoopt tot 'de pupkes') staat in Xi'an, een wat rauwere stad. We zagen in een dag drie auto-ongelukken en twee knokpartijen. De legers, er zijn al meer dan 9000 van die figuren opgegraven and still counting, bewaken het graf van een of andere keizer. Indrukwekkend gezicht, al is wat mij betreft die keizer de meest megalomane dode uit de wereldgeschiedenis.
Dan de Chinezen. Met 1,3 miljard sterk is van iedere vier aardbewoners er een Chinees. Het is niet het meest fijnbesnaarde volk van deze planeet. Een groot gedeelte gaat gorgelend, rochelend en spuwend door het leven. Ze kunnen onbehouwen en ongeduldig zijn en in tegenstelling tot een lachende Thai of een onbevangen Javaan is het ijs niet snel gebroken. De Chinees is een zeer fototaxis positief wezen, als er lichtjes opzitten dan is het goed en het Mandarijn Chinees kan een zeer onaangenaam taaltje zijn. Een beetje zoals Duits als dat blaffend wordt uitgesproken. Ik heb zelfs het punt bereikt dat ik ze echt even zat was. De Beijing Zoo is sowieso al een trieste bedoeling, maar als alle Chinezen er op een Nationale vrije dag heen gaan lijkt het op Dante's zevende laag van de hel. Rochelopera's om je heen, overal spuug en snot op de grond en kinderen die in hoekjes moeten poepen. Van ons werden tal van foto's gemaakt. Ik voelde me net zo'n curiositeit als de Zuid Amerikaanse vogels die aan het creperen waren in hun te kleine hokken. Ik werd daar helemaal gek. Okee, enige nuance is op zijn plaats. Ik heb echt wel sympathieke Chinezen ontmoet. Mensen die een praatje probeerde te maken of een lekkernij aan ons uitdeelde in de bus. Ik vermoed ook dat het een en ander voorkomt uit verlegenheid. Daarbij heb ik alleen stadsmensen ontmoet. Ik kan me niet voorstellen dat ruraal China minder vriendelijk is, al zal de frequentie van mensen die je aangrijnzen met een gebit dat nog het meest lijkt op het Griekse alfabet alleen maar toenemen. Nog even over die Chinese steden. Ik heb met het rijtje Suzhou-Shanghai-Beijing-Xi'an-Hangzhou geen stad onder de 5 miljoen inwoners bezocht. Heeft een van jullie ooit van Chongqing gehoord? Nee? Dat is een stad met een grootstedelijke agglomeratie van meer dan 30 miljoen (!) inwoners. Over een tijdje liggen van de vijf grootste steden op aarde er vier in China.
Ik zit nu op het vliegveld om naar Singapore te reizen, daarna heb ik de grote steden wel even gezien. Het vliegen ook trouwens. We hebben in China drie binnenlandse vluchten moeten doen, waardoor mijn totaal op 5 keer vliegen in twee weken komt. In Singapore wacht ik 6 dagen op Anne en dan trekken we Maleisie in. We zullen ongetwijfeld nog het een en ander meemaken. Laat wat van jullie horen!
John, 27/09/10,
In transit, Guangzhou
Wat is het toch een verademing om een reisverslag te lezen van iemand die ook het talent heeft om dit op te schrijven. Uiteraard herken ik de kapitalistische rondleiding die je van onze vriend Laurens hebt gekregen. Overigens ben ik ook nog steeds reuze niewsgierig waar die andere 5 miljoen chinezen die in Suzhou wonen zich ophouden, want ook ik heb ze niet kunnen waarnemen. Wel heb ik nog nooit zo'n schone stad gezien als Suzhou. (ook niet in NL)
Ik weet niet welke opstapplaats je hebt gehad van de Chinese muur, maar het is echt een aanrader om de minst toeristische te nemen en de 8 KM tocht over de chinese muur te doen. Dit vond ik het meest indrukwekkende van mijn trip naar China. Overigens niet meer dan 30 mensen op die hele tocht gezien. Vorig jaar ook nog een keertje geweest bij 1 van de toeristische opstapplaatsen, maar daar heb ik van die dierentuin visioenen gehad zoals jij die zo mooi hebt weergegeven.
De pupkes is aardig om te bekijken zeker als je jezelf in de geschiedenis verdiept. Vraag me wel af na hoeveel dagen je depressief wordt in een stad als Xian. Ik gok op drie dagen.
Hier in NL is nog niks veranderd. Rutte is nog aan het formeren. Cruijf vindt dat er niks deugt bij Ajax en iedereen klaagt (inclusief vakbonden)dat we er dit jaar met zijn allen misschien een kwart procent op achteruitgaan. Blijf dus voorlopig maar lekker in Azie.
Ondertussen zit ik hier overdag met de TL lampen aan op kantoor te werken aan een kredietvoorstel ondersteund door vieze koffie, kapotte printers, klagende zakenrelaties en met uitzicht op een parkeerplaats. En toch had ik nergens anders willen zijn. Rare mensen die bankiers..
John have fun in Maleisie
Long time!!! Eindelijk kunnenn we weer wat leuke reisverhaaltjes van je lezen!!
Groeten uit Suriname
Wendy & Lorenzo
(inmiddels niet meer aan de keizerstraat)
Goed om van jullie te horen en dat jij, Wendy, het nog aardig uithoudt in Sranan! Lorenzo, wat tijd met Chinezen doet me toch weer beseffen wat voor fijn volk de Surinamers zijn!
@Lucas
Die muur hadden we inderdaad anders kunnen doen. Het scenario was eigenlijk nog erger: We namen een Chinees tourtje met louter Chinezen en de hele busrit werd er uitsluitend Chinees in ons oren geschreeuwd door een microfoon. We konden een uurtje bij de muur kijken om vervolgens naar een jade fabriek gebracht te worden..., en daarna naar een pekingeendfabriek en dan dan weer naar een plaats waar ze jade verkopen. We gingen verder op pad naar dorpje waar ze films opnamen en na 3 uur in de file te hebben gestaan, je raad het nooit, weer een jade fabriek. Een uurtje muur, elf uur op pad geweest. Het was wel een goedkope tour!
-
Bankiers vind ik trouwens niet zo raar hoor. Niet raarder als een land als Noord Korea bezoeken wat ik dan weer zou doen...
-
Bedankt voor de reacties!
Liefs,
Willy
Wat kan jij prachtig schrijven zeg!! Het is echt een lust om het te lezen....Nog heel veel plezier en geniet van alle pracht en culturen die je nog gaat zien samen met Anne.En kom gezond weer thuis.(We meet again someday)
Heel veel liefs van ons,Ad en Joke
John welk een genot je verslag te lezen, zou een groot publiek aanspreken. Leuk om jouw versie te lezen, terwijl Joost en Far net hun verhaal bij een bakkie heben gedaan. Wat is reizen toch een verrukkelijk iets, denk erover snel te gaan backpacken. Blijf je ervaringen delen. Ik smul ervan.
knuf Irm
Verder gebeurt hier niet zoveel. het slechte nieuws voor Soes is dat er idioot bezuinigd wordt op kunst. We worden als het zo door gaat een heel primitief land, geregeerd door schorem. Maar, zoals ik zei, verder alles goed. Mooie reis. Als het ergens heel mooi is en er zijn geen ratten en geen chinezen, dan zou ik overwegen er te blijven. Want de toekomst ligt in het Oosten of in Brazilie. In dit deel van de wereld is het verkopen van lucht tot groot goed verheven (bankprodukten, verzekeringen, organisatie-adviseurs, psychologen, etc., etc.). Vandaar ook dat men niet van kunst houdt. nee, blijf maar... Ik kom wel langs.
Goeds,
Rob