Anne: Aankomst in Jakarta

Een niet al te lang bericht, ook al is het de eerste...

Man, wat een indrukken, en dat allemaal te moeten verwerken zonder nicotine... Maar dat is wel het enige wat nadelig is tot nu toe.

Momenteel zitten Rens en ik in Jalla Jakson, een extreme foute backpackerswijk, in een internetcafe, ik zit in zo'n heel klein hokje weet je wel, waar je niet te lang in wilt zitten, vandaar dat ik dus al heb aangekondigd dat het niet een al te lang bericht wordt. (ze spuiten hier om de zoveel teller met een luchtverfrisser, wat de lucht niet echt ten goede komt...)

Gisteren zijn we prima aangekomen, na de overstap in Abu Dhabi, wat wel een ervaringkje erbij was, kwamen we in de middag aan. Vlucht was prima, alle tijd gehad voor computerspelletjes en films. We zijn dus gisteren meteen naar deze backpackerswijk gegaan, wat op zich prima is. Broer en ik in een cafe: Memories, wat in de Lonely Planet (zagen we achteraf) aangegeven wordt als ' For Fresh Backpackers'... Ik een hotel gezocht, allereerst onder de lakens gegeken of er geen sporen van BEDBUGS te vinden waren... Maar het was safe, dus die genomen. Lang geslapen en vandaag als een Belanda Gilla Jakarta doorgesjeesd op scooters (Ojeks). Het is nu Ramadan, dus het is super druk op de wegen. We zijn naar Kota geweest, een oud Nederlands koloniaal plekje, allemaal extreem vervallen oude NL gebouwen en af en toe wat NL teksten. Stinkende open riolen... Toen op weg naar Chinatown van Jakarta, met een Bajaj (soort  autootje op 3 wielen). Daar was het ook heel bijzonder, maar ook wel gewoon heel erg vies. Vervolgens zijn we met een Bajaj weer richting een of ander vaag enorm winkelcentrum gegaan. Met mijn Antropologische broer, kom ik hier in ieder geval geen andere toeristen tegen. Na het winkelcentrum hebben we weer twee ojek-boys gevonden om ons naar de andere kant van de stad te brengen, voor uiteindelijk 4 euro samen (wat een uur heeft gekost). Ik vroeg echt om Kemang, maar dat was niet duidelijk. We hebben prima de stad kunnen zien, veel rondjes, en met een afgesproken prijs, wordt dat gelukkig niet duurder. Ik geniet van de stad, de drukte, de gekte in het verkeer waar je met het scootertje zo doorheen kunt. Ik vraag me wel af of mensen hier ook rijlessen moeten nemen, want dat wordt je wel een beetje gilla denk ik. De Ojek-boys hadden ons eindelijk afgezet, geen idee waar we nou waren. We hebben wat gedronken op een terras, waar we het plan maakten om naar een volgend plekje te zoeken, een indonesisch restaurant wat erg goed aageschreven stond. Na veel zoeken, vonden we dan eindelijk de secret garden, wat inderdaad fantastisch lekker was, wel behoorlijk scherp.. :) Als toetje een Kopi Susu, een Indonesische koffie met melk en iets ondefinieerbaars, maar wel lekker. Toen we weer probeerden een paar nieuwe Ojek-boys te vinden die ons voor een schreintje naar het hotel wilden brengen, lukte dat niet. Toen ik een gekke taxichauffeur aansprak, ging hij zonder enige tegenstribbeling meer dan de helft van de prijs naar beneden. Dat was best makkelijk. Onderweg heb ik hele gesprekken met hem gehad, of hij met mij, over Gilla Ojeks (gekke scooters), Gilla Belanda's (gekke hollanders), Kiri-Canan (kris-kras)... Ik weet niet wat ik allemaal heb opgepikt, of wat hij. (Staat momenteel al 3 minuten een oud vrouwtje naast me om geld te vragen... ze gaat niet weg...) Goed... Na de gekke taxichauffeur, nu dus eventjes hier in het gekke internetding...

Het is sowieso allemaal vaag, gek, ongeloofwaardig enzovoorts. En dat terwijl we hier nog maar bijna 2 dagen zijn. De stad is enorm druk, heel vies en volgens mij hebben we het grootste deel gezien. Dus: Morgen vertrekken we richting Bogor, en vanaf daar naar Yogjakarta. En dan iets aan de kust, om lekker te zwemmen en visjes te eten.

Het gaat hier goed, het enige probleem wat ik heb is de nicotine.. Rens is al terug naar het hotel. Ik ga ook, eens even alle zwarte uitlaatgassen van m'n lijf afschrobben.

Hoe gaat het met jullie?

Liefs!!!